‘Uitzicht als mooiste kunstwerk’

VERTICAL STORIES

Met de oplevering van de hoge toren VERTICAL East is de afrondende fase van een bijzonder woongebouw in Amsterdam Sloterdijk ingezet. Voor honderden mensen is dit vanaf nu hun nieuwe thuis. Met de kwast nog in de hand en het stucwerk op de kleren bezoeken we twee pionierende stellen die uitkijken naar het moment dat ze écht gaan verhuizen.

Het bezoek aan de nieuwe bewoners begint op de begane grond. Het is er een komen en gaan van klusbussen, zakken stucwerk, rollen behang en emmers verf. Het krioelt van de vakmensen die allemaal tegelijk in het gebouw bezig zijn. De lift naar boven is hufterproof gemaakt met houten schotten. Handig, denken tal van klussers, want ze kalken er graag hun diensten op. Stukadoors, schilders, timmermannen, elektriciens, vloerenleggers, het staat vol met telefoonnummers voor vakkundige hulp. De lift is even onderweg. Hij stopt pas op de 19e verdieping. Daar bellen we aan bij Boudewijn en Roxane. Zij hebben helemaal bovenin de toren een appartement gekocht. Het licht, het uitzicht, het is fenomenaal.

‘Dit ís het gewoon!’

“Mooi uitzicht hè”, zegt bewoonster Roxane trots. “We hebben 270 graden uitzicht over de metropoolregio Amsterdam. Je ziet hier regen aankomen en zonnestralen doorbreken. Dit uitzicht verveelt nooit. Het is nog even oriënteren, want je weet soms niet goed waar je nou naar kijkt. De havens, het IJ, de A’dam toren, de kustlijn, de duinen. Bij helder weer zie je zelfs de lampjes van de windmolens op zee!” Eind maart gaan ze definitief over. De drie meter zestig hoge wanden zijn behangen en geschilderd. De keuken en de vloeren zijn in aantocht. Boudewijn: “We zijn voor duurzame materialen gegaan, omdat we dat echt vinden passen bij de duurzame uitstraling van het gebouw. We hebben gekozen voor een rustige, zandgrijze kleur op de muur, omdat dat past bij de gemiddelde kleur van de lucht. We hebben veel kunst in huis, dus ons interieur gaat uiteindelijk kleur geven aan het geheel. Met zo’n geweldig uitzicht moet je het rustig houden, want dat is al overweldigend.”

“Het uitzicht is eigenlijk ons mooiste kunstwerk”, zegt Roxane. Ondertussen loopt ze naar haar lievelingsplek in de hoek van de kamer. “Als ik hier in het kozijn zit, dan denk ik echt ‘dit ís het gewoon’. Niks meer aan doen.” Toeval of niet, op deze plek stonden Roxane en Boudewijn een jaar geleden ook, toen de bouw nog in de ruwbouwfase was. “Toen dachten we al ‘wauw, dit wordt gewoon ónze woning!’”

Groen voor je neus

Boudewijn verheugt zich ondertussen op een fijne plek op het balkon. “Zelfs nu in de nawinter is het soms best lekker om met je jas aan op het balkon te zitten, maar ik ben blij als we de klapstoeltjes kunnen inruilen voor een mooie loungebank. Je zit hier lekker uit de wind, je hoort niks, maar je ziet wel de hele stad. Op negentien hoog hebben we zelfs groen voor de deur. Ik kan zo met m’n handen door de rozemarijnstruik of een dropplant. Als we klaar zijn met ons eigen huis, dan ga ik me ook bemoeien met de inrichting van de shared living op de vijfde etage. Ik heb super veel zin om daarmee aan de slag te gaan, want dat is een unieke plek in het gebouw. Daar kunnen we straks met een grote groep vrienden eten of bezoek laten logeren. Ik ben in de commissie gegaan om er echt een bijzondere plek van te maken. Dat verdient het.”

Twee verdiepingen op hoogte

Door naar de woning van Britt en Roel op de zesde etage. Wat opvalt is de open trap in de woonkamer, want deze woning heeft een bovenverdieping. “Ja dat vonden we heel interessant aan deze woning”, zegt Britt. “Het voelt een beetje als een woonhuis met een verdieping, maar dan op zes hoog. In de woning zijn stukadoors hard bezig om alles glad en wit te strijken. In februari vorig jaar, toen we bij Britt en Roel gingen kijken, waren ze nog met z’n tweeën. Nu is Britt hoogzwanger. “Ja het zijn twee grote projecten tegelijk. We gaan pas na de bevalling, in maart of april dit jaar, verhuizen. We kunnen niet alles tegelijk.”

Tot nu toe loopt de afwerking op rolletjes. De vloeren komen binnenkort. Ook het uitzicht is ten opzichte van vorige jaar veranderd. De toren van VERTICAL West is uit de steigers. “We kijken straks op de groene daktuinen van het middengedeelte”, zegt Roel. “Hopelijk zien we de vogels op ons afvliegen die vanuit hun nestjes in de gevels richting onze toren komen om voedsel te zoeken. Daar gaat mijn amateur vogelhart wel sneller van kloppen. En zelf kunnen we ook lekker plukken van onze tuin op hoogte. Roel en Britt lopen hun terras op. “Hier, moet je ruiken, salie!”

Hoge ramen vangen veel licht

In de middag schijnt de zon lekker de woning binnen. “We zijn wel blij hoor met al die hoge ramen. Dat zorgt voor veel lichtinval. De keuken moet nog geleverd worden en het leggen van de vloeren is ingepland. De trap in de keuken waren we gelijk verliefd op, dat oogt heel ruimtelijk. Omdat hier veel licht invalt, hebben we de muren bewust strak gemaakt. Dat weerkaatst de boel lekker. We houden de muren vrijwel overal wit, behalve op onze slaapkamer. Daar wordt de kleur wat warmer.”

Britt weet nog dat ze vorig jaar voor het eerst haar nieuwe woning binnenkwam. “Toen zag het er kleiner uit dan ik dacht. Nu met die strakke muren en lege ruimtes ziet het er juist weer groter uit dan gedacht. Dat maakt zoveel verschil. En dan staan de meubels er nog niet eens in. Daar gaan we pas goed naar kijken als we er wonen. Dan kunnen we veel beter inschatten wat bij het licht past en hoe groot de meubels in de ruimte moet zijn.” Roel fronst en lacht. “Alleen vindt Britt ‘heel toevallig’ steeds allerlei meubels online, dus stiekem hebben we al heel veel spullen binnen.”

Naar boven

We blijven op de zesde etage, maar gaan toch een verdieping hoger naar de slaapkamers en de badkamers. “We maken op onze slaapkamer een soort badkamer en suite. Een meubelmaakster maakt een L-vormige kast tot het plafond waar we als het ware doorheen kunnen lopen. Dat wordt heel mooi. Dat hebben we een beetje afgekeken van de artist impressions die destijds voor VERTICAL zijn gemaakt.” Ook de werkkamer heeft prachtig uitzicht. “We gaan er nog een deur met glas in zetten zodat al dat licht verder de woning binnenkomt.” En best luxe, er is zelfs een tweede grote badkamer. “Fijn voor onze gasten straks”.

Lachend en gelukkig poseren ze voor de foto. “Volgens mij is dit de eerste ‘officiële foto’ van ons samen mét de buik”, grapt Britt. Nu zijn ze nog met z’n tweetjes, maar straks met z’n drietjes. “We gaan er een mooi jaar van maken hier in VERTICAL.”